Ogla da

Dwi'n medru dilyn fy nhrwyn yn hamddenol o gwmpas yr ardd ar hyn o bryd, a chael llond gwynab o ogla hyfryd bob ychydig lathenni.
 

 Nemesia -planhigyn sy'n byw mewn pot ar y patio, ac yn llenwi'r ardal eistedd efo ogla fanila cryf.

Lelog fach -hyfryd, ac yn blodeuo fel mae'r fanhadlen gyfagos yn gwywo.

Rhosyn mynydd -arogl cynnil ond gwerth ei gael. Yr unig flodyn dwbl sydd yn yr ardd.

 Rhosyn Siapan- persawr arbennig iawn, i ennill maddeuant i blanhigyn sy'n rhedeg i bob cyfeiriad!

 Azalea felen- yn hyfryd am tua tair wythnos. Mewn pot, i'w guddio weddill y flwyddyn!

Coeden fêl oren- 'chydig yn fwy posh na'r bwdleia glas, daeth hwn o doriad gan ffrind.

Mae rhai planhigion wedi gorffen, ac eraill eto i ddod. Melys moes mwy.

Croeso adra

Mi fuo 'na gyfnod pan oedd tair o genod annwyla'r byd yn rhuthro ata'i wrth i mi gyrraedd adra o ngwaith. Wedyn daeth cyfnod pan oeddwn i'n rhedeg i'r drws i'w cyfarch nhw adra o'r ysgol. Ond wrth iddyn nhw gyrraedd eu harddegau fesul un, roedd pethau eraill yn mynd â'u bryd nhw. Trist iawn!

Rhywbeth hollol wahanol sy'n gwneud i mi edrych ymlaen i gyrraedd adra heddiw.

Planhigyn ydi hwnnw.
Llwyn bocs y gaeaf. Sarcoccoca.

Mae'r llwyn yma wedi bod yn crafu byw wrth ddrws y tŷ gwydr yn y cefn, ers i ni ei brynu bedair blynedd yn ôl.

Prif bwrpas ei brynu oedd cael mwynhau'r persawr hyfryd mae'r blodau bach gwyn yn gynhyrchu yn Ionawr a Chwefror.

Syniad hurt oedd rhoi'r hen dlawd wrth ddrws y tŷ gwydr, oherwydd doedden ni byth yn mynd yno yn y gaeaf ac felly byth yn ogleuo'r blodau. Heblaw am hynny doedd o ddim yn hoff o'i le, a phrin wedi tyfu ers cael ei blannu.

Rwan, wedi'i drosglwyddo i bot mawr, a'i osod wrth ddrws ffrynt y tŷ, mae'n edrych yn iachach ac yn ffynnu. O'r herwydd, mae pawb sy'n cyrraedd acw yn cerdded trwy gwmwl o bersawr melys anhygoel.

Aeron a blodau ar bren bocs y gaeaf yr un pryd

Yn Y Cymro wythnos yn ôl (10fed Chwefror), roedd Gerallt Pennant yn son am bwysicrwydd prynu collen ystwyth efo'ch trwyn.


Mae llwyni Hamamelis (witch hazel) -fel bocs y gaeaf- yn adnabyddus am flodau persawrus yn y gaeaf. Petae gen' i le acw, mi fyddwn yn prynu un heb os.


Rhaid bodloni am rwan, ar y Sarcoccoca, ac mae wedi talu ar ei ganfed i'w symud o'r cefn i flaen y tŷ, er nad pob planhigyn fysa'n diolch i ni am wneud hynny yn sicr...

Y pris 'dan ni'n dalu am gael gardd gefn braf, sy'n wynebu'r de ac yn suntrap chwilboeth (ar yr achlysuron prin hynny pan gawn ni weld yr haul yn Stiniog), ydi bod blaen y tŷ wrth reswm, felly, yn wynebu'r gogledd. Ychydig iawn o haul gaiff 'yr ardd' ffrynt, a hynny dim ond yn y bore. Lle oer, cysgodol ydi o weddill y dydd. Ond mae bocs y gaeaf yn ddigon bodlon mewn amodau felly.

Mae yna rywbeth yn wych am gael ogleuo blodau ganol gaeaf. Mae'n braf cael croeso adra.

Dilyn trwyn

Tra bod ambell flodyn yn deffro'n ara' deg a fesul dipyn yn yr ardd 'cw -eirlys; blodyn gwynt; clustiau eliffant; llysiau'r sgyfaint, ac ati- mae un llwyn yn cael mwy o sylw na phopeth arall.

Union dair blynedd yn ôl (fwy neu lai) planwyd llwyn bocs y gaeaf -Sarcoccoca- wrth ddrws y tŷ gwydr. Bob mis Chwefror ers hynny, mae'r blodau bychain, rhyfedd yr olwg, wedi llenwi'r aer efo oglau melys, hyfryd, sy'n ddigon i dynnu diogyn o glydwch y tŷ, trwy smwclaw Stiniog, i wneud rhywbeth yn yr ardd, ar ôl misoedd gwlyb a diflas. 

Braf fyddai cael digon o le i blannu amrywiaeth o lwyni i gael ogla' da trwy'r flwyddyn, ond o leia bydd mwy a mwy o blanhigion yn deffro rwan... aiff y ffrwd yn nant, a'r nant yn afon, nes bydd yr ardd yn fôr o liw eto. Cael tywydd i'w mwynhau hi fydd y gamp.

Rhai o flodau Chwefror

Seren yr wythnos

Jasmin yr haf.

Jasminum officinale affinum

Yn llenwi'r ardd gefn ar hyn o bryd efo'i arogl sbeislyd arbennig, er mor fach ydi'r blodau.
Mmmmm..

Mae'n tyfu ar wifrau yn erbyn ffens, yn wynebu'r gogledd. Gyda lwc, efo 'chydig o docio priodol yn Chwefror, mi fydd yn llenwi'r lle sydd ar gael iddi efo blodau yn hytrach na changhennau a dail.