Cerdyn Post

Bedair awr ar hugain cyfa' ar ôl ffarwelio â'r Moelwynion dan awyr las hyfryd, mae'n anodd credu, ond dwi yn yr Ariannin.

Y Moelwynion o ffenast y llofft ar fore'r gadael

Ar ôl tair awr ar ddeg hir a diflas ar awyren, 'da ni yn Buenos Aires am wyth y bore, er i'r corff a'r ymennydd awgrymu'n gryf ei bod yn hanner dydd...

Wedi lluchio'r bagiau i hostel yn ardal ffasiynol San Telmo, 'da ni'n crwydro strydoedd hir, syth, o gerrig sets anwastad, nes cyrraedd bwrlwm prif sgwâr y brifddinas, Plaza de Mayo.

Casa Rosada: senedd-dy'r Ariannin

Adeilad gwyn trawiadol amgueddfa'r Cabildo a ddenodd sylw gynta' efo hanes chwyldro Mai 1810 a dechrau taith yr Ariannin i annibyniaeth. 

Roedd buarth y Cabildo'n arbennig o braf, ac mi ges eistedd am orig dan gysgod coeden yn drwm o orenau, a llwyni hardd Bougainvillea -Santa Rita maen nhw'n ei alw yma medd y ceidwad- yn diferu o flodau pinc dros ddrws a ffenest gyferbyn.

Wedi gadael yr hydref adra, rhaid atgoffa fy hun ei bod yn wanwyn yma yn hemisffer y de. Mae rhesi o goed ceirios yn blodeuo fel cymylau pinc candi-fflos Ffair Llan, ar lan y cei ger bont newydd modern, Puente de la Mujer i ardal o fwytai crand Puerto Madero.

Murluniau ym mhob man trwy'r ddinas. Ar y dde; Galería Solar

Mae'r coed a'r llwyni ym Mharc Lezama yn llenwi efo dail newydd a blagur hefyd; yn torri bol isio ffrwydro i'w blwyddyn newydd. 'Dw inna' fel plentyn ar fore Dolig, yn dotio at amrywiaeth diarth y coed yno.

Ymysg eu canghennau, mae haid o parakeets gwyrdd yn cadw twrw, a'r brych torgoch, fel rhyw robin mawr, yn pigo trwy'r dail ar lawr heb sylwi na malio dim ar y bobl yn rhuthro heibio ar eu ffordd yn ôl i'w gwaith ar ôl cinio hir neu siesta, a
c ambell ymwelydd fel ni yn dilyn ein trwynau dow-dow.


Mae oriel gyntaf yr Amgueddfa Hanes Genedlaethol yn ddifyr iawn, wrth adrodd hanes bobl frodorol y cyfandir, cyn i'r Sbaenwyr gyrraedd. Ond llai diddorol i mi ydi hanes dylanwad yr Ewropeaid yma am ryw reswm.  Rhywfaint o ail-adrodd cynnwys y cabildo, a'r blinder yn dechrau dweud arna'i o bosib...

Bu'n ddiwrnod a hanner hir.

Ar ôl gwydrad neu ddau o gwrw artesanal da ar un o derasau uchel plaza bach Dorrego, mae gwely'r hostel yn galw: mi gaiff y Tango aros am y tro.

Cowbois ac Impiaid

Wrth docio'r goeden afal Enlli sy'n tyfu fel espalier acw, mi darodd fi y gallwn i ddefnyddio ambell frigyn i greu coed afal Enlli newydd.

Bu'r Fechan yn tyfu coed afalau o hadau tua tair/pedair blynedd yn ôl. Mae un yn tyfu yma fel coeden fach 'step-over' ac ambell un wedi eu plannu'n ddistaw bach yn y dull 'guerilla' mewn llefydd eraill! Ond mae rhai o'r coed ifanc dal yma mewn potiau. Y peryg ydi y byddai'r rhain yn tyfu'n goed mawr, ac yn debygol o gynhyrchu afalau gwael.

Bonyn y goeden hâd, wedi'i dorri'n bîg.

Felly, er ei bod hi'r adeg anghywir o'r flwyddyn mwy na thebyg, dwi wedi trio impio pren afal Enlli ar fonion yr afalau hâd.

Impyn o frigyn afal Enlli. Torriad gwennol ar y dde i eistedd yn daclus ar bîg y bonyn.

Dwi heb drio impio dim byd erioed o'r blaen, ac am fod y syniad wedi dod i mi mwya' sydyn allan yn yr ardd, wnes i ddim mynd i chwilio am gyfarwyddiadau na chyngor. Dim ond bwrw iddi'n fyrbwyll a brysiog fel tân siafins. Nodweddiadol iawn ohona' i mae'n siwr...

Os ydyn nhw'n fethiant llwyr? Wel, dwi heb golli unrhyw beth o werth, a dim ond wedi treulio awr o fy mywyd yn yr haul yn gwneud y gwaith. Awr braf oedd hi hefyd.

Bonyn un goeden ac impiad o goeden arall wedi'u huno i greu coeden newydd sbon. Handi ydi clingffilm weithiau...

Job gowboi braidd!
Ond os bydd yn llwyddianus, byddaf yn sicr o frolio amdano'n fan hyn yn y dyfodol!

Ych!

...a dyma pam na fydd eirin eto eleni...

Llifbryfaid

Mae'r diawlad yn eu holau!

Mi suddodd fy nghalon pan welais y ddeilan dyllog gynta.

 Mewn ychydig ddyddiau, os ga'n nhw lonydd, mae'r larfau yn bwyta a thyfu, a bwyta mwy...

 ...gan droi dail yn sgerbydau gweigion.

Gallan nhw droi llwyn cyfa yn llanast mewn wythnos. Mae'n talu i gadw golwg ym mis Mai.

Degllath oddi wrth y coed cyrins cochion a'r gwsberins sy'n cael eu cnoi, mae nythiad o gywion titws, a'r iar a'r ceiliog yn ôl a blaen trwy'r dydd efo lindys a phryfaid i'w bwydo nhw. Biti ar y naw na fysen nhw'n hel y larfau llifbryf sydd o dan eu trwynau. Blas gwael arnyn nhw mae'n rhaid.

Dim byd amdani felly ond gwasgu'r diawlad rhwng bys a bawd. Gwaith ffiaidd braidd, ond gwae unrhyw beth sy'n bygwth fy ngwsberins!

Mis Mai ar odrau'r mynydd

Mae wedi wyth o'r gloch. Bu'n ddiwrnod heulog, chwilboeth, ac mae'r awyr las di-gwmwl yn parhau, er i'r haul suddo dros orwel garw Craig Nyth y Gigfran hanner awr a mwy yn ôl.

Wrth fy ochr, yn yr ardd gefn, mae un o'r genod yn darllen, yn ôl ei harfer, ac un arall yn strymio alaw newydd ar hen iwcaleili. Mae teulu drws-nesa i'r chwith yn bwyta eu swper a sgwrsio am ddigwyddiadau'r dydd, a'r cymdogion ar y dde yn chwarae ar drampolîn, a chwerthin yn braf. A'r cwbl mewn Cymraeg naturiol a llafar. Rhywbeth yr ydym ni yma yn ucheldir Gwynedd yn ei gymryd yn ganiatáol. Rhywbeth dwi'n mawr obeithio fydd yn par'a am byth... 

Ar dalcen y cwt mae nythiad o gywion titw yn galw'n eiddgar am ddychweliad eu rhieni, a'r gwenoliaid duon yn sgrechian wrth blethu 'mysg ei gilydd ar ras, yn uchel uwch ein pennau. Bob hyn-a-hyn daw cacynen heibio a chreu cynnwrf am ychydig eiliadau, cyn symud yn ei blaen at flodyn arall. Mae'r siff-saff yn galw ei diwn gron yn y wernen, a'r ceiliog mwyalchen yn trydar ei weddi hir nosweithiol.

Ac mae'r awyr yn un lluwch o hadau helyg; peli bychain o wadin pluog gwyn, yn hongian ar yr awel ysgafna', a chyrraedd pob twll a chornel, ymhell o'r cywion gwyddau a'u gollyngodd.

Dyma'r cyfnod euraidd pryd mae hi'n ddigon cynnes i eistedd allan yn yr ardd am ddwyawr hamddenol wedi'r machlud. A mwy weithiau. Dwy neu dair wythnos hyfryd cyn i'r gwybaid mân ddod i'n poeni a'n cosi! Adeg i eistedd 'nôl a mwynhau'r ardd. Ei synau a'i harogleuon. A gwerthfawrogi be' sy'n bwysig mewn bywyd.

Dwi'n caru mis Mai. Dwi' caru 'Stiniog!